yakın çevrem tarafından her defasında okumam için teşvik edilen, devamlı karşıma kitapçılarda veya sahaflarda çıkan en sonunda okumaya karar verdiğim fakat okuyamadığım nobel ödüllü yazarın kitabı. okuyamam kötü kitap olduğu anlamına gelmiyor, o anki ruh halimle alakalı olsa gerek.

"çünkü erkeklerin en büyük özelliği, doyduktan sonra açlığı inkar etmeleriydi." gibi vurucu, öldürücü ve hatta kitabı okuduktan yıllar sonra bile bir türlü unutamadığım cümleyi barındıran kitap. bir diğeri için yüreğini kolla aureliano ölmeden çürüyorsun.

(bkz: gabriel garcia marquez)