haftanın kitabıydı,tekrar okunmak üzere kitaplığa kaldırılıldı. hayatın anlamının yok olduğu ve insanın kendini ümitsiz hissettiği zamanlarda sihirli değnek gibi gelecek bir kitap. okuduktan sonra anlıyorsun ki dünyaya bir kez gelmişsin ve bu sonsuz evrenin bir parçası olmak en büyük şansın, kalkmalısın ve sıyrılmalısın düşüncelerinden. hiçbir şey hayalinde canlandırdığın kadar daha kötü değil, ve kimse hayatını gelip mucizevi bir şekilde iyileştirmeyecek. kaderin senin ellerinde, hayatı çıkmaza sokmaktansa yeniden anlamlandırmaya başlamak için işe kendini sevmekle başlamalısın. alıntılar yapmak gerekirse :

''birden doğrulup çevreme baktığımda kimsenin yanımda olmadığını, bana eşlik eden tek şeyin zaman olduğunu görüyorum.''

''kuşkusuz birilerine inandı ve kendini onlara açtı. yoksa ortada ihanet diye bir şey olmazdı.''

"neysen o ol. gerçekler olmadan kişi kim ya da ne olduğunu nasıl keşfedebilir?''

''gerçeğin düşmanı yalanlar değil, inançlardır''

''kayalığa yapışan bir midyenin direnme gücü var onda''

''insan dostunu, düşmanından daha zor affediyor''

ve daha altını çizmediğim çokça güzel alıntılar, çokça tavsiye edilir.