bazen göz yaşların akmasın diye yukarı bakarsın,gözlerin dolmasın diye yumruklarını sıkarsın ,boğazinda dugumlenir tüm sözlerin dudaklarını mühürlersin.bi yerlere yazmak istersin sayfalarca çünkü haykiramazsin kırgınlığını yalnız sarması pahasına onsuzlugu tek basına kaldıramicagin icin ayrılamazsın.
söylenmeyen her söz kişinin karakterini oluşturur aslında,bazen söylemek isteriz ama susarız çünkü karşımızdaki kişiden daha yüceyizdir ve farketmeden icimize attığımız her söz bizi dahada yüceltir.
kestanenin icindeki kurtcuk gibi içimde bölünsede asla ölmeyen insanlığımın simgelerinden biri olan kıskançlık karşımızdaki kisiye göre bazen masum bazen yakıcıdır.
bazen göz yaşların akmasın diye yukarı bakarsın,gözlerin dolmasın diye yumruklarını sıkarsın ,boğazinda dugumlenir tüm sözlerin dudaklarını mühürlersin.bi yerlere yazmak istersin sayfalarca çünkü haykiramazsin kırgınlığını yalnız sarması pahasına onsuzlugu tek basına kaldıramicagin icin ayrılamazsın.
bilirsin gidişleri ,bitişleri görmüşsündür tükenişleri yaşamışsındır.kendimizi kandırmak evet bu tamlama insan olduğumu gösterir bana..gerçeklerle yaşayamam insan doğrularla hep o beyaz yolda yürüyemez asla göremez melekleri.son vardır hepimiz bile bile yasarız bu dünyayı,arkadaşı,sevgiliyi..sonu bile bile yasamak insanoğlu icin yasanmisliklarin mutlulugudur aslında.