ısıgı görmeden aynanın diğer tarafında,
düsüncelere hapsolmuş ruhları bırakma günü bugün,
yalnızlığın kanatıldığı,
varoluşun kanıtlandığı,
son kez daha dünyaya sövmenin günü bugün...

nasıl bir rüzgardı, fırtınaya gebe
apansız esti, tüm benliğime
ritmim bozuldu, az şaftım kaydı
içim bir anda ona aktı
ne depresif bir andı

geceyi yırtan heybeti, gölgeleri inletti
ellerimde sıcaklığı, bir aşk rehaveti
rahmim olsa doğururdum güneşi
geceyle gelen fırtına habercisi
engin denizlerin feneri
damağıma yapışan tad oldu teri
aklıma düşen yar oldu sevi
nüktelerle yaşamama sebeptir her girdisi

can sıkıntısı sen nelere kadirsin. kaynak: götüm

nasıl anlatsam sana, baş harflere baksana. *

"o me! o life! of the questions of these recurring,
of the endless trains of the faithless, of cities fill'd with the foolish,
of myself forever reproaching myself, (for who more foolish than i,
and who more faithless?)
of eyes that vainly crave the light, of the objects mean, of the
struggle ever renew'd,
of the poor results of all, of the plodding and sordid crowds i see
around me,
of the empty and useless years of the rest, with the rest me intertwined,
the question, o me! so sad, recurring--what good amid these, o me, o life?

answer.
that you are here--that life exists and identity,
that the powerful play goes on, and you may contribute a verse."

bu dün ya
bu gün
budünya
bu günya
bu dünya
bugün ya
budün ya
bu dün ya
bugünya
bu dün ya
bu gün ya
bugünün
bugün ya
bugün