playing robots into heaven

james blake'in 6.stüdyo albümü.
8 eylülde yayında olacak.
11 şarkıdan oluşuyor ve uzunluğu 42 küsür dakika.
nedense en seveceğim blake albümü olacağını düşünüyorum. bundan bir önceki albümü friends that break your heart benim için epey lezzetliydi. bu albümden iki şarkı duyduk şimdiye kadar ve ikisi de tatmin edici. keşke albüm çıkmadan bir şarkı daha salsa :/ bu cuma belki.
beklemedeyiz.

çıkalı 20 gün oldu ve ben neredeyse tüm günü bu albümle geçiriyorum.
blake fanları albüm hakkında tamamen ikiye bölünmüş durumda. bir kısım çok severken bir kısımsa albümü tek sefer dinlemelik bulmuş.
köklerine geri döndü james bu albümde, sözler tamamen geri planda ki benim james blake'teki en sevdiğim şey eşsiz şarkı sözleriydi. yine de müzikle konuşabilen biri james, hiçbir söz olmadan da 20 gündür duygudan duyguya sürüklüyor beni. çok rahat bir şekilde yılın albümü oldu diyebilirim benim için.
albümden en sevdiğim şarkı ise bence james'in en iyi şarkılarında ilk üçte sayabileceğim i want you to know, bana hissettirdiği şeyler tarif edilemez. yaşa, var ol james blake.



uzun zaman sonra tekrardan dönünce albümden favorimin "i want you know"dan ziyade "fire the editor" olduğunu fark ettiğim (bkz:james blake) albümü.

aylar geçti yayınlanmasından üstünden ve artık tam anlamıyla ısındım diyebilirim albüme. friends that break your heart'tan sonra james'in köklerine dönmesi biraz afallatmıştı. aslında ne kadar katmanlı bir albüm olduğunu anlamam için belli bir süre geçmesi gerekiyormuş demek ki.



"dad if you can hear me..."