çok yanar döner bir hayvan bu martı. cıyak cıyak ötüyor tüneyip de bir evin çatısına ya da bir vapurun üzerinde veya deniz kenarında. acıktı mı gözü hiçbir şey görmüyor. kendi meşrebinden diğer sınıfdaşlarıyla kavgaya tutuşuyor, iki parça simit kapmak için yarışıyor. sonra bir bakıyorsun onca debdebeyi o çıkarmamış sanki, onca gürültü ondan çıkmamış sanki, onca hengameyi yaratan o değilmiş gibi; kuruluyor denizi en güzel gören biryere ve dalıyor öylesine. sanırsın ki dünyayı kurtaracak az sonra, sanırsın ki dünyanın bütün yükleri onun omzunda da bir çıkar yol aramaya çalışıyor. öyle vakur, öyle asil ve öyle düşünceli ki... yanına kurulup bir 70'lik rakı açasın geliyor. "gel, martı kardeş" diyorsun "iki lafın belini kıralım. nedir bu halin? ne oldu? karadeniz'de gemilerin mi battı?" e cevap vermiyor. öyle bakmaya devam ediyor asil asil, vakur vakur.