yirmi altı yaşında bir hayranı olarak artık ergenliğimin hatırına sevdiğim şair/yazar. tabi bunda küçük iskender'in pek bir suçu yok, suç şimdinin ergenlerinde. bu kadar sosyal medya malzemesi olmak, popili olmak hiçbir yazara yakışmadığı gibi ona da yakışmamaktadır.

ama lise yıllarında okuduğum, şu an çizgisini değiştirmiş olan ama o zamanlar edebiyat dergisi olan, leman tarafından çıkarılan "yeni harman" adlı dergideki bir öyküsünü aradan geçen 7 yıla rağmen unutamadığım yazardır. öykü iki lezbiyeni anlatır. kadınlardan biri hiç konuşmaz ve diğerini hep tersler. terslenenin iç sesi bir noktada "bir tek annemle sevişmeyeceğim" der. bu cümle hâlâ bugün okumuşum gibi aklımdadır. öykü tersleyen lezbiyenin diğerine "sürtünme sürtük" demesiyle biter. aslında ortada bir aşk hikayesi vardır o ayrı.