istanbulda kokoreç diye içinde domates, biber ve bol yağ olan ekmek arası birşey yedikten sonra güzelim izmir'e dönüşümün ardından hemen kendimi seyyar bir kokoreç cinin önüne atmamla büyük bir ''ohhhh bee!!!'' çektiğimi bilirim. kokoreçin içine biber ve domates mi girer yahu; melemen yada göveç mi yapıyoruz n'oluyor. *) kokoreç mangalda odun ateşinde ve ağır ağır pişer, sen tezgaha yaklaşınca satıcı bir sarmal keser ve mangalın üzerindeki tel ızgarada içini de pişirir, ekmeğin içine koyar ve bıçakla parçalar ve sonra da baharatlar o kadar.
kokoreçin içine girebilecek üç şey;

tuz
kimyon
acı toz biber

gerisi hikaye.

*
(bkz: kokusunda davet var)