biraz da hayat karsisindaki acemiligimizdir bunun sebebi. örselenmekten korkmamizdir. yarasi olanin bizi yaralamayacagina olan inancimizdir. oysa bilmeyiz bize benzeyen herkesin aslinda hiç büyüyemeyecegini.. hayatin karsisinda hep acemi kalacagini.. belki birlikte büyümeyi ögrenmek en iyisidir... becerebilene...
ben beceremedim...