eşref-i mahlukat da denir buna. yani "yaratılanların en şereflisi".

ancak öyle şeyler ki yapar eşrefi gider şerefsizi gelir:
aciz diye başkasını döver insan, sırf kendinden farklı olduğu için başka bir insanı öldürür insan, acı çektirir insan, üzer insan, hayvanlara hayvanca davranır insan, doğayı mahveder insan, dünyanın ağzına sıçar insan. sonra da "ben insanım" der. nah!