ben karanlıktan korkarım çünkü o bilinmezliğin içinde korkutucu canavarların olduğunu ve bana zarar vereceklerini hayal ederim.
ardından ışıkları açarım ve bütün canavarlar kaçar, o an için korkmaktan kaçarım.
homofobi de herhalde böyle bir şey. bilinmezlik ve hayaller korku uyandırıyor.
gözleri belere belere " azından mı öpmüş!" sorusu oluşuyor. (en masumu budur sanırım)
çözümü için önerim de var: gökkuşağı bayrağı ile heryere rengarenk ışık getirirsek belki onların canavarları da kaçar.
denemeden, çaba sarfetmeden bilemeyiz.
tercihleriniz ne olursa olsun pride'a destek verin. yeterince kalabalık olunca ötekileştirilemeyiz, gizli kalmayız, korku salmayız. *