ray: londrada bir evde, altında asla açılmayacak hediye paketleri bulunan bir ev var. düşündüm ki, eğer hayatta kalabilirsem, o eve giderim ordaki anneden özür dilerim, ve bana ne ceza verirse kabul ederim. ölüm, hapis... fark etmez. çünkü ölüyken ya da hapisteyken en azından siktiğimin brujunda olmazsın.

sonra bir aydınlanma gibi anladım ki ha siktir, belki de cehennem budur. sonsuzluğun kalan kısmını brüjde geçirmek. ve o zaman gerçekten ümid ettim ki ölmemeyim. kesinlikle ama kesinlikle ölmek istemiyorum.