bence bir his değil gerçeğin ta kendisidir. tek bir aşkı vardır insanın hayatında gerçekten hissederek yaşadığı, kalp tek kişiye ait olmak için yaratılmıştır bence. bir daha sevememek değil de bir daha kimseyi onun gibi sevemeyeceğini hissetmektir buradaki asıl duygu. her şeyi zamanla unuttuğu gibi insan o gideni de unutacaktır zamanla yenileri gelecektir mutlaka ama kimse o kalbin tek sahibi gibi yer edemeyecektir. şöyle bir geriye bakıp düşündüğümüzde herkesin hayatında böyle hissettiği sadece bir kişi vardır. özeldir ve gerçekten kimse o kişi kadar sevilemez.*