... sen, sen bu hayata tutanmamı sağlayan tek kişi artık anlasana seviyorum seni. buraya gelmem, bunca emek sarf etmem, cesaretimi toplamam o kadar çok zamanımı aldı ve beni yaraladı ki... ama olsun hiç bir şey sensizlik kadar yaralayamaz beni. sahi ben gururumu bir kenara bırakıp kendimden bu kadar emin konuşurken, duygularımı tüm saflığıyla ortaya dökerken sen ne demek istersin? var mı bu duyguların karşılığı sende? elimi tutup bir bütün olabilecek miyiz, her şeye göğüs gerebilecek miyiz gücümüzün sonuna kadar? yoksa karşılığı yok deyip tutanamayanlardan mı yapacaksın beni? iğrenç hayatımda sensiz mi kalacağım? gerçi sensiz kalırsam iğrenç hayatım diye bir şey söz konusu olur mu, daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum. histerik bir aşk benimkisi belki de. seni o kadar çok seviyorum ki...