adam ona doğru bir iki adım attı. çok güzeldi. çok devdi. mitoloji kitaplarındaki heykelleri andırıyordu. yüzünde lanetli medussa'nın kederi vardı ama dünyayı sırtlayan atlas gibide heybetli bir vücuda sahipti. adam, ona yaklaşırken yavaşça yutkundu. bu yutkunma kuru bir yutkunmaydı. zaten adamın vücudunu seçtikçe heyecanı artıyordu. kalp atışı yükseliyordu. neler oluyordu?!

telefon sesi duyuldu.

gözlerimi telefon sesine isyan edercesine zorla açtım. adamı daha fazla görmek istiyordum, lanet olsun! arayan kimdi acaba? elbette ev sahibimdi. bir süre açmamayı düşündüm. başımı yastıkların altına gömdüm. bir ara ses kesildi ve ben tekrar uyuma umuduyla, uyuyup rüyama kaldığım yerden devam etme umuduyla başımı yastığın altından çıkarmadım. derken telefon tekrar çalmaya başladı. hiç kaçışım yoktu lanet olsun!