1971'den beri sistematik bir sol düşmanlığına güdümlenmiştir türkiye toplumu. aslında, cumhuriyetin kuruluş döneminden beri, atalarımız osmanlı'nın bireyi yok sayan ve canları hiçe sayan felsefesi hep içimizde kaldı. dövmek, işkence yapmak ve öldürmek, başka birşeyler üretemeyen caniliğimizin tek çıkış yolu oldu. bu aşağılık cani yüzümüz bazen muhafazakarlıkla, bazen dincilikle, bazen mezhepçilikle, bazen solculukla, bazen de milliyetçilikle kolkola yaşadı.

fakat, yaklaşık 90 yıldır değişmeyen acı gerçek, bu caniliği diğerlerine en az uygulayan ve dolayısıyla şiddete, işkenceye ve katliama en çok maruz kalan kesimin hep sol ve alevi kimliğindekilerin olmasıydı. 12 eylül darbesi, bu gelenekselleşmiş tutumu, resmi ideolojinin kurumsallaşmış hedefine dönüştürdü. artık, hem askeri güçler hem de polis birlikleri, bu kesimleri "değişmez ve tehlikeli bir düşman" olarak tanımlayıp, sistematik olarak işkence, dayak ve öldürme (hem psikolojik hem de bedensel boyutlarıyla tüm toplumsal olaylarda, karakolda,...vb.) yoluyla, bu kitleleri yok edebileceğini veya alt edebileceğini zannetti...

günümüzde de, faşist akp zihniyetinin devraldığı iktidar gücü, isim ve sınıf değiştirmiş olsa da, aynı aşkla ve tutkuyla, fakat, daha aleni politik ve hukuki tezgahlarla devlet faşizmini daha üst sürümlere yükselterek daha da canavarlaştırdı.
hatta, daha önce ülkemizdeki hiçbir devlet adamının ve iktidar partisinin cüret edemediği bir yüzsüzlük ve pişkinlikle, toplumun belli kesimleri ve bireyleri açıkça hedef gösterilerek, ilan ve beyan edilerek tehdit ve infaz edildi!!! bu sistemin piyonluğunu yapan kiralık işkenceciler, tezgahçılar ve katiller, herzaman olduğu gibi hep kalleşçe ve namertçe saldırdı. çıplak bedenleriyle kendini savunanlar, bazen karakol kuytularında, bazen de meydanlarda namertçe avlandı (1 kişiye dalan 10 ak-itle, ellerinde hiçbirşey olmadan bedenlerini siper edenlere vurulan coplarla, demokratik hakkını kullananlara karşı sıkılan kimyasal gazlarla). orantısız ve ahlaksız saldırı yöntemleriyle, insanlar ezildi ve sindirildi.
işte bu körpe filiz de, bu hunhar ve canavar zihniyetin yüzbinlerce kurbanından sadece birisi...
bu noktada, böylesi canavarca ve vicdansızca işleyen bir vicdansız-hukuksuz mekanizmayı besleyen ve destekleyenlere ah etmek, sözlük ortamında elimizden gelen tek şey.
ahhhhhh! edenlerin ahı, bugüne dek hiçkimsede kalmadı! ahhhhhh!
fakat, yaşadığımız günler göstermektedir ki, daha çok sessiz kalındıkça, bu canavar büyüyecek. sadece solu, atatürkçüyü, aleviyi değil, kendi gibi olmayan herşeyi ve herkesi düşman ilan ederek faşizm katsayısını yükseltecek. madem öyle bitecek, bize düşen, canavara direnerek ölmeyi göze almaktır...yoksa, önümüzdeki onyıllar, sıradaki ali ismaillerin anısına düzenlenecek törenleri izleyip bizle dalga geçen canilerin zevkten kudurduğu bir dönem olacaktır...

(bkz: unutursak kalbimiz kurusun)